Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Elblągu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 sierpnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Elblągu w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodniczący : SSR Anna Nowosielska

Protokolant : sekr. sąd. Anna Zboch

po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2018 roku w Elblągu , na rozprawie

sprawy z powództwa G. M.

przeciwko J. M. (1)

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

I . oddala powództwo ;

II . zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 3600 (słownie : trzy tysiące sześćset) złotych , tytułem zwrotu kosztów procesu .

Sygn. akt III RC 266/17

Powód G. M. w pozwie, wniesionym w dniu 09 maja 2017 roku, domagał się uchylenia obowiązku alimentacyjnego spoczywającego na nim wobec pozwanego J. M. (1) określonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 29 stycznia 2015 roku w sprawie o sygn. akt III RC 717/14 od dnia 01 listopada 2015 roku, w uzasadnieniu podnosząc, iż pozwany pomimo zapowiadającej się kariery muzycznej pół roku po wydaniu wyroku zasądzającego alimenty zrezygnował ze studiów muzycznych i zakończył edukację muzyczną na pierwszym stopniu tych studiów uzyskując tytuł muzyka licencjonowanego. Następnie podjął studia na Wydziale Informatyki Politechniki G. w celu przedłużenia obowiązku alimentacyjnego. J. M. (1) nie poinformował jego o tej decyzji. Podkreślił, że gdyby pozwany kontynuował naukę na dwuletnich muzycznych studiach magisterskich to w tym roku uzyskałby tytuł magistra waltorni. G. M. jednocześnie zaznaczył, iż nigdy nie wyrażał zgody na porzucenie przez syna dotychczasowych studiów i podjęcie nowego kierunku. Podał, iż rodzice mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego względem pełnoletniego i nie będącego w niedostatku dziecka, które nie czyni starań w celu samodzielnego utrzymania się. Wskazał, że pozwany nie wykazał, że poszukiwał pracy w zawodzie muzyka, nie poczynił żadnych starań aby się utrzymać, biernie oczekiwał na utrzymywanie jego przez powoda. Ponadto podał, iż obowiązek alimentacyjny wobec pozwanego jest połączony z nadmiernym dla niego uszczerbkiem. Obecnie jego sytuacja materialna jest ciężka , ma ograniczone, ze względów zdrowotnych, możliwości zarobkowe, ponieważ w wyniku ciężkiej pracy fizycznej doznał uszkodzenia kręgosłupa i układu nerwowego w rdzeniu kręgowym. Leczy się neurochirurgiczne w specjalistycznej poradni medycznej. Zdaniem powoda, pozwany może samodzielnie się utrzymać, co skutkuje uchyleniem jego obowiązku alimentacyjnego.

Następnie G. M. przedłożył zestawienie, w którym miesięczne koszty utrzymania rodziny (jego i żony) w 2017 roku wskazał na kwoty po 2.190 zł, na które składają się następujące wydatki: 560 zł czynsz, 130 zł energia elektryczna, 28 zł gaz, 120 zł telewizja internet, 21 zł abonament tv, 27 zł ubezpieczenie domu, 236 zł polisa na życie, 119 zł telefon, 49 zł ubezpieczenie zdrowotne, 650 zł wyżywienie, 150 zł leki, zabiegi rehabilitacyjne, odpłatne badania, 100 zł środki czystości, odzież, wydatki remontowe, bieżące wydatki. G. M. dodatkowo wskazał, że jego małżonka zachorowała na przewlekłą chorobę neurologiczną, co powoduje od 2016 roku wzrost wydatków na leki i zabiegi terapeutyczne.

Pozwany J. M. (1) w odpowiedzi na pozew domagał się oddalenia powództwa w całości, w uzasadnieniu podnosząc, iż zmienił kierunek studiów, ponieważ nie miał środków na zakup waltorni, której koszt wynosi do 35.000 zł do 80.000 zł. Pokreślił, że zakup w/w instrumentu muzycznego był niezbędny do kontynuowania nauki na magisterskich studiach muzycznych. Do takiej decyzji pozwanego przyczyniło się zachowanie powoda, który nie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego, a nadto który wyzbył się nieodpłatnie majątku na rzecz swojej siostry – A. M. (1) - w postaci samochodu osobowego marki M. (...) . Sprawa w/w darowizny została rozstrzygnięta sądownie. Sąd Rejonowy w Elblągu nieprawomocnym wyrokiem z dnia 30 czerwca 2017 roku w sprawie o sygn. akt VIII K 440/16 uznał powoda za winnego popełnienia przestępstwa z art. 300 § 2 k.k. polegającego na wyzbyciu się przez powoda składniku majątku zagrożonego zajęciem. Pozwany dodatkowo podkreślił, że pozwany po zasądzeniu alimentów formalnie zamknął prowadzoną działalność gospodarczą, którą nadal prowadzi, świadczy usługi dekarskie. Zaprzeczył twierdzeniom powoda, iż ukrywał przed nim fakt rozpoczęcia studiów na innym kierunku. Powód dowiedział się o nauce pozwanego na innej uczelni z zaświadczenia, jakie przedłożył do w/w sprawy karnej. Podkreślił, iż powód nie chce mieć żadnego z nim kontaktu. Ponadto zakwestionował podniesiony w pozwie zły stan zdrowia swojego ojca. J. M. (1) wskazał też, iż w czasie , gdy nie przebywa na studiach, mieszka razem z matką w jej domu w E.. Jego matka – K. P. pracuje jako nauczyciel, otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 2.400 zł średnio miesięczne. K. P. cierpi na chorobę nowotworową. Pozwany miesięczne koszty utrzymania określił na kwoty po około 2.180 zł, na które składają się następujące wydatki : 450 zł akademik, 150 zł dojazdy E.- G., 700 zł wyżywienie, 150 zł leki itp., 70 zł internet w E., 400 zł wydatki osobiste (tj. odzież, obuwie, środki czystości, higiena osobista), 110 zł telefon, 100 zł rozrywka, kino, opera, filharmonia, 50 zł komunikacja miejska. Podał, iż w 2017 roku poniósł dodatkowe wydatki: 2.000 zł usługi stomatologiczne (od stycznia do czerwca), 450 zł elektronikę (m.in. zasilacze, multimetr, stację lutowniczą, 750 zł monitor (stary monitor który miał ok. 9 lat uległ uszkodzeniu), 600 zł wymianę matrycy w laptopie, 90 zł kalkulator naukowy rekomendowany przez nauczyciela akademickiego, 120 zł torba na komputer (stara torba uległa zniszczeniu), które stanowiły łącznie kwotę 4.010 zł.

Sąd ustalił , co następuje :

J. M. (1) urodził się w dniu (...) w E. . Jest synem G. M. i K. P. pochodzącym z ich nieformalnego związku .

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 28 stycznia 2015 roku w sprawie o sygn. akt III RC 717/14 zasądzono od G. M. na rzecz J. M. (1) alimenty w kwotach po 1500 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 09 września 2014 roku, płatne do dnia 10 każdego miesiąca do rąk tego ostatniego , wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat. Następnie Sąd Okręgowy w Elblągu wyrokiem z dnia 29 października 2015 roku w sprawie o sygn. akt V Ca 136/15 oddalił apelację od w/w wyroku wniesioną przez pozwanego G. M..

W tamtym czasie strony nie zamieszkiwały razem , rodzice J. M. (1) rozstali się i pozostawali w konfliktowych relacjach . G. M. miał 48 lat. Od 1996 roku prowadził jednoosobową działalność rzemieślniczą polegającą na usługach blacharsko - dekarskich . Wykonanie poszczególnych prac zlecał podwykonawcom . Prowadzona przez niego działalność bardzo dobrze prosperowała, posiadał on zamówienia na kilka miesięcy na przód. Powód pobierał około 40 zł za położenie 1 metra kwadratowego więźby dachowej i 60 zł za położenie 1 metra kwadratowego dachówki, przy czym był to koszt samej robocizny. Koszty materiałów ponosili zlecający usługę – inwestorzy . Powód otrzymywał zapłatę za wykonaną pracę w postaci przelewów na konto bankowe, w formie gotówki przekazywanej bezpośrednio do jego rąk . W czasie, kiedy M. M. pozostawał w związku z matką pozwanego , pobierał wynagrodzenie za wykonanie dachu w kwotach od 7.000 zł do 30.000 zł za 1 dach. Według zeznania o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w roku podatkowym 2012 osiągnął on przychód po odliczeniach w wysokości 34.320 zł , w roku 2013 przychód wyniósł 33.515 zł. Według deklaracji powoda , jego przychód po opodatkowaniu wynosił 2.640 zł miesięcznie. Dochód miesięczny natomiast wynosił 2.324 zł. Powód był właścicielem jedenastoletniego samochodu osobowego marki M. (...), który nabył w 2012 roku . Posiadał polisę ubezpieczeniową na życie. Posiadał dwa konta bankowe w (...), jedno prowadzone dla osoby fizycznej a drugie do rozliczeń jako przedsiębiorca . Poza tym posiadał konto bankowe prowadzone przez (...) Bank (...) Spółkę Akcyjną. Od 24 maja 2014 roku pozostawał w związku małżeńskim z A. M. (2) , poprzednio D. , z którą był w związku nieformalnym po opuszczeniu rodziny pozwanego . Żona powoda nie pracowała. Od dnia 18 września 2013 roku była zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w E. jako osoba bezrobotna. Od dnia 26 września 2013 roku do 25 marca 2014 roku pobierała zasiłek dla bezrobotnych w wysokości 120% a następnie pozostawała na utrzymaniu męża . A. M. (2) ukończyła (...), wcześniej pracowała jako fakturzystka, referent, sprzedawca. W tamtym czasie Powiatowy Urząd Pracy w E. dysponował 31 ofertami pracy na wskazanych stanowiskach . Oferowane wynagrodzenie miesięczne wahało się w granicach od 840 zł do 3.000 zł brutto. A. M. (2) była po operacji ręki. Miała wyznaczony kolejny termin operacji na dzień 17 maja 2015 roku. Miała dwoje dorosłych dzieci w wieku 26 i 30 lat. Powód zamieszkał wraz z żoną w dwupokojowym mieszkaniu stanowiącym własność żony , położonym przy ulicy (...) w E. . Ponosił następujące miesięczne opłaty mieszkaniowe: czynsz – 515,70 zł, gaz, energia elektryczna, abonament telewizyjny, telefon i internet – 530,32 zł. Nadto za ubezpieczenie samochodu, mieszkania i osób ponosił odpłatność w wysokości łącznie 250 zł miesięcznie, na wyżywienie, środki czystości i leki przeznaczał miesięcznie kwotę około 800 zł . Powód wraz z żoną w czerwcu 2014 roku wypoczywał w K. oraz w marcu 2014 roku w (...)nad (...) , przy czym wycieczka do(...)sfinansowana została przez firmę, z którą współpracował tj. hurtownię materiałów budowlanych - firmę (...) i wspólnicy (...) G.. Koszt powoda wyniósł kwotę 70 dolarów. G. M. miał wykupioną polisę na życie , przy której była dodatkowo zawarta polisa studencka dla pozwanego , która została założona wspólnie przez jego rodziców w roku 1999. Powód rozwiązał polisę syna, a pieniądze na niej zgromadzone przelał na swoje osobiste konto. Do polisy uposażył swoją żonę. Następnie w lutym 2015 roku G. M. zakończył prowadzenie działalności gospodarczej (została wykreślona dnia 06 marca 2015 roku) , argumentując powyższe brakiem zleceń .

Z kolei pozwany w tamtym czasie miał 21 lat. W październiku 2012 roku , za akceptacją obojga rodziców , rozpoczął studia stacjonarne w Akademii (...) w G. na kierunku instrumentalistyka . Ojciec od początku wspierał syna w wyborze studiów, żywo interesował się jego postępami w nauce, uczestniczył w koncertach. Od początku studiów przekazywał razem z matką powoda na jego utrzymanie kwotę 1.500 zł miesięcznie, ponosili koszty związane z wynajmowaniem pokoju i opłatami eksploatacyjnymi , koszty dzierżawy waltorni w kwocie 120 zł rocznie. Ponieśli również koszt naprawy instrumentu użytkowanego przez powoda w wysokości 1.400 zł. Powód kupował synowi drogi sprzęt komputerowy, teleskop, markową odzież, przekazywał pieniądze na to , co syn chciał. Nadto opłacał synowi abonament telefoniczny do czerwca 2014 roku. Do 05 czerwca 2014 roku przelewał też dziecku kwotę 700 zł miesięcznie na jego utrzymanie. W miesiącach wakacyjnych 2014 roku pozwany nie otrzymał od ojca żadnych kwot na swoje utrzymanie. Był studentem trzeciego roku w/w studiów. Grał na waltorni. Instrument ten wypożyczał kolejny rok od uczelni za kwotę 120 zł rocznie. Poza tym ponosił koszty napraw i konserwacji instrumentu w kwocie około 980 zł rocznie , wówczas konserwacja i przegląd waltorni kosztowała go 300 złotych. Nadto kupował książki, nuty, przyrządy do konserwacji instrumentu, co wiązało się z wydatkami po około 150 zł miesięcznie. J. M. (1) uczestniczył także w warsztatach i kursach, organizowanych przez uczelnię , w roku 2013 brał udział w Międzynarodowych Warsztatach Muzycznych w S., które sfinansował wówczas kwotą 500 zł powód . Nadto uczęszczał na koncerty, do teatru, do kina , na występy, na co przeznaczał kwotę 80 zł miesięcznie. W dniach od 17 grudnia 2013 roku do 07 stycznia 2014 roku pozwany brał udział w zorganizowanym przez uczelnię tournee po (...) Wyjazd ten był bezpłatny, pozwany zmuszony był ponieść koszty zakupu wymaganych strojów, tj. garniturów, koszul, lakierowanych butów. J. M. (1) w ciągu roku akademickiego 2013/2014 , dzięki zaangażowaniu koleżanki matki , otrzymywał z uczelni świadczenia pomocy materialnej w postaci zapomogi losowej w wysokości 600 zł oraz 1.200 zł jednorazowo. Ubiegał się również o uzyskanie stypendium socjalnego, którego nie otrzymał z powodu braku podstaw regulaminowych. Odmówiono mu również dwukrotnie przyznania miejsca w (...) Studenckim z uwagi na przekroczenie progu dochodowego w rodzinie. Początkowo na studiach pozwany zamieszkiwał w wynajętym mieszkaniu w G., za które ponosił opłatę w postaci czynszu w kwocie 800 zł miesięcznie. Za obiady spożywane na stołówce ponosił odpłatność w kwocie 250 zł, na pozostałe wyżywienie przeznaczał kwotę 300 zł miesięcznie. Na bilet miesięczny przeznaczał kwotę 50 zł, na zakup odzieży i obuwia kwotę 250 zł miesięcznie, za telefon i internet ponosił odpłatność w wysokości około 100 zł miesięcznie, za wizyty u lekarza i leki – w kwocie 300 zł miesięcznie. Od października 2014 roku J. M. (1) zamieszkiwał w domu razem z matką . Do G. na uczelnię dojeżdżał codziennie z E., czasami nocował u kolegi w G. dokładając się jemu do opłat. Pozwany nie pracował, nie osiągał żadnych dochodów. Według zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2013 osiągnął dochód w wysokości 200 zł. Był współwłaścicielem samochodu osobowego marki O. (...) rok produkcji 2000 oraz właścicielem motocykla, koszt zakupu którego sfinansował w przeszłości powód . Samochód stał, nie był użytkowany, wymagał naprawy i opłaty ubezpieczenia. Pozwany od 21 lipca 2014 roku leczył się z powodu zaburzeń depresyjnych , wymagał dalszego leczenia . Nie pozostawał z nikim w związku. Do jego kosztów utrzymania należały: zakup odzieży i obuwia - 2.500 zł rocznie, opłata za telefon komórkowy – 112 zł miesięcznie, ubezpieczenie motoru – 120 zł rocznie, bilety komunikacji miejskiej i międzymiastowej - 150 zł miesięcznie, bilety wstępu na wydarzenia artystyczne – 100 zł miesięcznie, wizyty lekarskie i leki - 300 zł miesięcznie, akcesoria do konserwacji instrumentu – 50 zł miesięcznie, naprawy instrumentu – 300 zł rocznie, ubezpieczenie na życie – 70 zł miesięcznie. Pozwany na uczelni spożywał obiady na stołówce. Koszt jednego obiadu stanowił kwotę około 15 zł . J. M. (1) uczestniczył w warsztatach muzycznych we wrześniu 2014 roku. Trwały one 3 dni. Odpłatność za nie wyniosła 300 zł .W trwającym wtedy roku akademickim wykonał przegląd i konserwację waltorni, którego koszt wyniósł 300 zł. Koszty utrzymania pozwanego ponosiła jego matka. Nadto przekazywała mu miesięcznie na utrzymanie kwotę około 500 zł. Drobne kwoty w wysokości 100-150 zł miesięcznie pozwanemu przekazywała także jego ciotka M. P. (1) Pozwany otrzymywał też używaną odzież od znajomej swojej matki po jej synu – J. M. (2) .

Matka pozwanego - K. P. – była zatrudniona na stanowisku dyplomowanego nauczyciela w Szkole Podstawowej Nr (...) w E.. Jej średnie miesięczne wynagrodzenie netto za okres od października 2013 roku do września 2014 roku wyniosło 4.036,93 zł. Posiadała ona zadłużenie z KZP z tytułu pożyczki w wysokości 5.100 zł spłacanej w miesięcznych ratach po 200 zł, oraz pożyczki z ZFŚS w wysokości 2.500 zł spłacanej w ratach miesięcznych po 100 zł. Wyżej wymieniona uczestniczyła także w wyjazdach kolonijnych jako wychowawca. Według zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2012 osiągnęła dochód po odliczeniach składek na ubezpieczenia społeczne w wysokości 54.202,17 zł. W roku 2013 zaś ten dochód wyniósł 53.635,32 zł. Niejednokrotnie wspomagała ją finansowo siostra M. P. (1), także znajomi. Była właścicielką samochodu osobowego marki M. rok produkcji 2005 oraz domu jednorodzinnego mieszczącego się w E. przy ulicy (...) o powierzchni około 120 metrów kwadratowych i powierzchni działki około 700 metrów kwadratowych . Ponosiła następujące stałe wydatki związane z utrzymaniem domu: ubezpieczenie domu – 583 zł rocznie, podatek od nieruchomości – 400 zł rocznie, energia elektryczna – ok. 200 zł miesięcznie, gaz – ok. 250 zł miesięcznie, woda – ok. 115-120 zł , odpady komunalne – 96 zł rocznie, telefon komórkowy i internet – 180 zł miesięcznie, telewizja – 49 zł miesięcznie, kominiarz – 150 zł co 6 miesięcy, przegląd i atest pieca gazowego - 300 zł co 6 miesięcy, drewno opałowe – 2.500 zł rocznie. Poza tym w 2014 roku dokonała inspekcji przyłącza kanalizacyjnego i zamontowania zasuwy burzowej, których koszt wyniósł 162 zł, zakupiła stopień kominiarski za kwotę 150 zł oraz zakupiła farby do pomalowania piwnicy po awarii kanalizacji za kwotę 200 zł. W związku z użytkowaniem samochodu ponosiła następujące wydatki: ubezpieczenie – 1.660 zł rocznie, benzyna 300- 600 zł miesięcznie, przegląd techniczny – 150 zł rocznie. Pozostałe wydatki jakie na niej ciążyły to: ubezpieczenie osobiste – 186 zł miesięcznie, wyżywienie – 400 zł miesięcznie. Z uwagi na chorobę - nowotwór piersi na lekarstwa i nutridrinki miesięcznie przeznaczała kwotę 950-1000 zł, na rehabilitację 70 zł tygodniowo, na zakup bielizny dla amazonek 200 zł co 2 miesiące, na protezę piersi 300-400 zł rocznie, na badanie USG piersi 150 zł co 2 miesiące, na badanie ginekologiczne z USG 150 zł co 3 miesiące, na sanatorium i rehabilitację 1700 zł rocznie. Pozostawała pod kontrolą poradni onkologicznej, kardiologicznej i ginekologicznej. Miała skierowanie do poradni ortopedycznej z uwagi na stwierdzoną torbiel B.. K. P. posiadała orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności do dnia 31 marca 2017 roku , w dniu 16 czerwca 2014 roku w wyniku awantury obejmującej także rękoczyny w mieszkaniu powoda i jego obecnej żony przy ulicy (...) w E., doznała obrażeń ciała, co potwierdziła obdukcja lekarska. W związku z wymienionym wyżej zajściem toczyło się wobec niej dochodzenie prowadzone przez Prokuraturę Rejonową w (...)o nękanie G. M., naruszenie miru domowego oraz umyślne uszkodzenie mienia jego żony.

Obecnie powód nadal zamieszkuje wraz z żoną w należącym do niej dwupokojowym mieszkaniu przy ul. (...) w E. . Natomiast jako adres zamieszkania podaje mieszkanie matki położone w E. przy ul. (...). (...)/55 . Aktualnie liczy 51 lat. Z zawodu jest technologiem prefabrykacji budowlanej. Z ewidencji działalności gospodarczej wynika, iż w dniu 28 lutego 2015 roku powód zaprzestał wykonywania swojej działalności, a w dniu 06 marca 2015 roku firma powoda została wykreślona z rejestru. Według zaświadczenia Naczelnika Urzędu Skarbowego w E. w roku podatkowym 2015 osiągnął on przychód w wysokości 5.500 zł, zryczałtowany podatek wyniósł 303 zł, a w roku 2016 przychód wyniósł 0 zł. Natomiast jego małżonka A. M. (2) zgodnie z zaświadczeniem organu podatkowego w roku podatkowym 2015 osiągnęła dochód w wysokości 12.572,33 zł, należny podatek wyniósł 696 zł, składki na ubezpieczenie społeczne odliczone od dochodu wyniosły 934,77 zł. A. M. (2) w roku podatkowym 2016 osiągnęła dochód w wysokości 33.310,55 zł, należny podatek wyniósł 2.419 zł, składki na ubezpieczenie społeczne odliczone od dochodu wyniosły 4.420,91 zł. Powód na koncie bankowym prowadzonym przez (...) Bank (...) Spółkę Akcyjną na dzień 26 września 2017 roku miał saldo 0 zł, natomiast na koncie bankowym w (...) miał saldo 0 zł i dostępne środki o wartości minusowej – 78.935,75 zł, przy czym ostatnie operacje na tym rachunku przeprowadzono w lutym i w marcu 2015 roku. A. i G. M. zawarli umowę o rozdzielności majątkowej dnia 02 lipca 2014 roku przed notariuszem A. W. . Żona G. M. pracuje jako kontroler jakości za wynagrodzeniem w wysokości 2.476,09 zł średnio miesięcznie (średnia wynagrodzenia za okres od lutego 2017 roku do lipca 2017 roku). Aktualnie jest zdrowa. Posiada samochód marki M. (...) , rok produkcji 2007 . G. M. pozostaje na jej utrzymaniu . Nie zarejestrował się w urzędzie pracy. Nie składał ofert cv. Obecnie leczy się na schorzenia kręgosłupa. Jest pod opieką poradni neurochirurgicznej . Nie posiada orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. G. M. w toku postępowania przedłożył zestawienie, w którym miesięczne koszty utrzymania rodziny (jego i żony) w 2017 roku wskazał na kwoty po 2.190 zł, na które składają się następujące wydatki: 560 zł czynsz, 130 zł energia elektryczna, 28 zł gaz, 120 zł telewizja i internet, 21 zł abonament tv, 27 zł ubezpieczenie domu, 236 zł polisa na życie, 119 zł telefon, 49 zł ubezpieczenie zdrowotne, 650 zł wyżywienie, 150 zł leki, zabiegi rehabilitacyjne, odpłatne badania, 100 zł środki czystości, odzież, wydatki remontowe, bieżące wydatki. G. M. dodatkowo wskazał, że jego małżonka zachorowała na przewlekłą chorobę neurologiczną, co powoduje od 2016 roku wzrost wydatków na leki i zabiegi terapeutyczne. Następnie na rozprawie w dniu 20 czerwca 2018 roku zeznał, iż koszty utrzymania jego i żony razem z opłatami za mieszkanie wynoszą łącznie kwotę 2.500 zł. Jednocześnie podał, iż ponosi następujące miesięczne koszty: 600 zł czynsz, 1.000 zł żywność dla powoda i jego małżonki, 75 zł leki (średnia z kwot od 50 zł do 100 zł). G. M. nie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego wobec syna . Od dnia 15 października 2015 roku do dnia 11 sierpnia 2017 roku organ egzekucyjny w sprawie prowadzonej przeciwko niemu o sygn. akt Kmp 11/15 z wniosku wierzyciela J. M. (1) wyegzekwował kwoty od 0,44 zł do 250 zł miesięcznie , łącznie dotychczas wyegzekwował kwotę około 7000 złotych , z której pozwanemu przekazano kwotę około 6000 złotych .

G. M. po wydaniu wyroku w sprawie o sygn. akt III RC 717/14 wyzbył się nieodpłatnie części swojego majątku w postaci samochodu marki M. (...) na rzecz swojej siostry A. M. (1). Darował siostrze w/w ruchomość w dniu 09 lutego 2015 roku . W związku z tym przed Sądem Rejonowym w Elblągu pomiędzy J. M. (1), a siostrą jego ojca - A. M. (1) - toczyły się trzy sprawy cywilne o sygn. akt I C 2580/15, IX C 1924/15 i I C 928/18, przeciwko powodowi toczyła się również sprawa karna o sygn. akt VIII K 440/16 o czyn z art. 300 § 2 k.k.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 12 czerwca 2017 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt I C 2580/15, umorzono postępowanie z powództwa J. M. (1) przeciwko A. M. (1) o zapłatę na podstawie art. 182 § 1 k.p.c., tj. wobec niezłożenia przez strony w ciągu roku od daty wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania wniosku o jego podjęcie.

Natomiast w sprawie o sygn. akt I C 928/18 postanowieniem z dnia 06 sierpnia 2018 roku umorzono postępowanie z powództwa J. M. (1) przeciwko A. M. (1) o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego wskutek cofnięcia żądania i wyrażenia zgody na powyższą czynność procesową przez pozwaną.

Nadto prawomocnym wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2018 roku w sprawie o sygn. akt IX C 1924/15 oddalono powództwo A. M. (1) przeciwko J. M. (1) o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji .

Wymieniona wyżej sprawa karna zakończyła się wydaniem przez Sąd Rejonowy w Elblągu w dniu 30 czerwca 2017 roku wyroku, w którym uznano G. M. za winnego popełnienia tego, że w dniu 09 lutego 2015 roku w E., działając w celu udaremnienia wykonania wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 28 stycznia 2015 roku o sygn. akt III RC 717/14 , uszczuplił zaspokojenie swojego wierzyciela J. M. (1) w ten sposób, że darował swojej siostrze A. M. (1) zagrożony zajęciem składnik swojego majątku w postaci samochodu osobowego marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...), za co Sąd wymierzył mu karę dziesięciu miesięcy ograniczenia wolności polegającą na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze dwudziestu godzin w stosunku miesięcznym .Następnie Sąd Okręgowy w Elblągu, po rozpatrzeniu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego, wyrokiem z dnia 09 listopada 2017 roku w sprawie o sygn. akt VI Ka 406/17, utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.

Z kolei pozwany J. M. (1) aktualnie ma 24 lata. Od dnia 28 września 2015 roku nieprzerwanie jest studentem studiów stacjonarnych I stopnia inżynierskich na kierunku Elektroniki i (...) G. . Dnia 16 czerwca 2015 roku ukończył studia stacjonarne licencjackie I stopnia na kierunku instrumentalistyki specjalność gra na instrumencie róg (...) w G. . Dnia 01 października 2015 roku rozpoczął studia stacjonarne II stopnia magisterskie , w okresie od dnia 01 października 2015 roku do dnia 30 września 2016 roku został mu udzielony urlop długoterminowy , dnia 12 maja 2017 roku został skreślony z listy studentów tej uczelni . Jego miesięczne koszty utrzymania zostały wskazane na kwoty po około 2430 złotych , w tym : akademik – 450 zł , dojazdy E. – G. 150 zł , wyżywienie – 700 zł , leki , itp. 150 zł , internet w E. – 70 zł , odzież , obuwie , środki czystości , higiena osobista – 400 zł , telefon – 110 zł , rozrywka , kino , teatr , opera , filharmonia – 100 zł , komunikacja miejska – 50 zł . Nadto w 2017 roku poniósł wydatki w kwocie 4010 złotych na : dentystę od stycznia do czerwca 2000 zł , elektronikę (zasilacze , multimetr , stację lutowniczą) 450 zł , monitor (gdyż poprzedni uległ uszkodzeniu i miał 9 lat) 750 zł , matrycę w laptopie – 600 zł , kalkulator naukowy 90 zł , torbę na komputer 120 zł . Z zaświadczenia Naczelnika Urzędu Skarbowego w E. wynika , iż w roku 2016 osiągnął dochód w kwocie 924 złotych .

Pozwany pozostaje na utrzymaniu matki , okresowo jest wspomagany przez członków rodziny (siostrę matki – M. P. (1)) i bliskich znajomych , nadto podejmuje prace dorywcze . W 2016 roku przez około rok czasu pracował w kafejce internetowej u znajomego i miesięcznie zarabiał kwoty po 500 – 600 złotych .

Matka pozwanego K. P. nadal utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w charakterze nauczyciela w kwotach po około 2400 złotych miesięcznie . Spłaca pożyczkę mieszkaniową , zaciągniętą w 2011 roku kwotami po 150 złotych miesięcznie oraz pożyczkę z kasy zapomogowo – pożyczkowej (na dzień 05 września 2017 roku wysokość zobowiązania wynosiła kwotę 1040 złotych) . Nadal pozostaje pod kontrolą onkologiczną , posiada umiarkowany stopień niepełnosprawności (od dnia 01 kwietnia 2017 roku) . Nadto jej choroba nowotworowa uległa wznowie .

Między powodem a jego byłą konkubiną toczy się obecnie sprawa o podział majątku i nakładów poczynionych przez powoda dla tej ostatniej .

(dowód : zeznania świadków : M. P. (2) : protokół z rozprawy z dnia 20 czerwca 2018 roku , zapisanym na płycie , umieszczonej w kopercie na k.204 w czasie 01:06:20 – 01:15:22 , protokół skrócony k.198 , M. P. (1) : protokół z rozprawy z dnia 20 czerwca 2018 roku , zapisanym na płycie , umieszczonej w kopercie na k.204 w czasie 01:15:46 – 01:20:23 , protokół skrócony k.198 – 199 , M. S. : protokół z rozprawy z dnia 20 czerwca 2018 roku , zapisanym na płycie , umieszczonej w kopercie na k.204 w czasie 01:20:38 – 01:23:04 , protokół skrócony k.199 , M. F. : protokół z rozprawy z dnia 20 czerwca 2018 roku , zapisanym na płycie , umieszczonej w kopercie na k.204 w czasie 01:23:27 – 01:26:52 , protokół skrócony k.199 – 200 , częściowo zeznania powoda G. M. : protokół z rozprawy z dnia 20 czerwca 2018 roku , zapisanym na płycie , umieszczonej w kopercie na k.204 w czasie 00:06:52 – 00:33:15 , 01:29:27 – 01:48:08 , 02:06:12 – 02:09:59 , protokół skrócony k.195 – 196 , 200 – 201 , 202 , zeznania pozwanego J. M. (1) : protokół z rozprawy z dnia 20 czerwca 2018 roku , zapisanym na płycie , umieszczonej w kopercie na k.204 w czasie 00:33:15 – 01:02:22 , 01:48:08 – 02:06:12 , protokół skrócony k.196 – 197 , 201 – 202 , informacje , zaświadczenia , spis kosztów utrzymania , karty informacyjne leczenia szpitalnego , umowy , potwierdzenia wykonania operacji , fotografie k.9 , 13 – 14 , 35 – 40 , 47 – 59 , 81 – 85 , 90 – 92 , 104 , 117 – 126 , 145 – 148 , 189 – 193 , 215 – 219 , 223 – 240 , 242 , 244 , 246 , 253 , 255 – 256 , koperta k.33 , dokumenty zgromadzone w aktach spraw : Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Elblągu J. B. o sygn. Kmp 11/15 , Prokuratury Rejonowej w Elblągu o sygn. 1 Ds. 906/15 , Sądu Rejonowego w Elblągu o sygn III RC 717/14 , I C 9928/18 , I C 2580/15 , IX C 1924/15 , VIII K 440/16) .

Sąd zważył , co następuje :

Dokonując ustaleń faktycznych , Sąd oparł się na zebranych w sprawie dokumentach w postaci informacji , zaświadczeń , kart informacyjnych leczenia szpitalnego , umów , potwierdzeń wykonania operacji , fotografii , ich autentyczność nie budziła bowiem wątpliwości , nie była także kwestionowana przez żadną ze stron . Za zasługujące na wiarę uznano również spisy kosztów utrzymania stron , z tym , że w przypadku powoda odbiegał on w niektórych pozycjach od jego zeznań , złożonych na rozprawie . Ponadto za wiarygodne Sąd uznał zeznania pozwanego oraz świadków - z uwagi na ich spójność , logikę i zbieżność z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie , z tym ustaleniem , że zeznania świadków były nacechowane emocjonalnością . Nie uznano za wiarygodnych w całości zeznań powoda G. M. – co do jego kondycji finansowej i możliwości w tym zakresie - bowiem zaprzeczały temu pozostałe dowody zgromadzone w sprawie oraz zasady doświadczenia życiowego - o czym także poniżej .

Ponadto Sąd oparł się na dowodach zgromadzonych w aktach spraw Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Elblągu J. B. o sygn. Kmp 11/15 , Prokuratury Rejonowej w Elblągu o sygn. 1 Ds. 906/15 , Sądu Rejonowego w Elblągu o sygn. III RC 717/14 , I C 9928/18 , I C 2580/15 , IX C 1924/15 , VIII K 440/16.

Zgodnie z przepisem art.135 §1 krio , zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego i od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego . Natomiast w myśl przepisu art.138 krio , można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego alimentów w razie istotnej zmiany usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotnej zmiany możliwości majątkowych lub zarobkowych zobowiązanego .

Należy przy tym stwierdzić , iż pojęcie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz pojęcie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego , pozostają we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują , w szczególności przy ustalaniu wysokości alimentów przez Sąd . Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby , których zaspokojenie zapewni mu – odpowiednio do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody , jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych , nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody .

W przedmiotowej sprawie od czasu ustalenia poprzedniego zakresu obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanego do dnia , od którego powód domagał się jego uchylenia , minął okres około roku . W tym czasie – w ocenie Sądu – nie uległa zmianie w sposób istotny (w rozumieniu przepisu art. 138 krio) sytuacja stron . Pozwany w dalszym ciągu kształci się i – wbrew wywodom pełnomocnika powoda – nie uzyskał zdolności do samodzielnego utrzymania się . Należy mieć na względzie , że do czasu rozstania rodziców pozostawał na ich utrzymaniu , którzy (a zwłaszcza powód) zapewniali mu życie na wysokim poziomie , nie wymagającym od niego starań w kierunku wykonywania prac celem poprawy budżetu domowego . Od 2015 roku pozwany pozostaje praktycznie na utrzymaniu matki , co skłoniło go do podejmowania prac dorywczych , celem zaspokojenia najpilniejszych potrzeb , których matka zapewnić mu nie była w stanie . Nadto zmienił kierunek studiów na techniczny , celem zdobycia zawodu umożliwiającego w stosunkowo krótkim czasie odpowiednie zarobkowanie . Pozwany zeznawał , że już aktualnie , studiując w ramach indywidualnego toku nauczania , wspólnie z innymi studentami , uczestniczył w projekcie , celem zdobycia doświadczenia i wykazania powyższego w razie szukania pracy w korporacji . Jednakże powyższe nie może zostać uznane za zdolność samodzielnego utrzymania się , bowiem pozwany studiuje w trybie stacjonarnym , także z uwagi na sytuację rodzinną trudno jest domagać się od niego zmiany sposobu studiowania i podjęcia zatrudnienia .

G. M. podnosił argumenty , dotyczące tego , że pozwany nie kontynuował nauki w Akademii (...) w G. , jednakże umknęło uwadze powoda to , że nie alimentuje syna zasądzonymi świadczeniami (abstrahując to , że w toku poprzedniej sprawy kwestionował przydatność powoda do ewentualnego zawodu w sytuacji , w której powód nie uczęszczał w ogóle do podstawowej szkoły muzycznej) . J. M. (1) zakończył studia muzyczne na poziomie licencjatu , których następnie nie kontynuował , bowiem nie dysponował środkami pieniężnymi na zakup waltorni . Natomiast podkreślić należy , iż programowo realizował poszczególne przedmioty – zatem jego zaniechanie dalszej edukacji na uczelni artystycznej nie było spowodowane brakiem postępów w nauce czy też zbyt niskimi umiejętnościami (abstrahując od obciążenia psychicznego związanego z opuszczeniem rodziny przez powoda i dalszymi następstwami powyższego , co doprowadziło do konieczności podjęcia przez pozwanego leczenia w tym kierunku) . Jednocześnie został skreślony z listy studentów dwa lata później , po bezowocnym oczekiwaniu na środki finansowe od ojca . Nie można , zatem , wskazać , że celowo zmienił kierunek studiów , z zamiarem przedłużenia okresu alimentacji . Istotne w sprawie jest również to , że do tej pory pozwany nie przerwał nauki , podjął ponadto starania w celu zwiększenia swoich szans na rynku pracy .

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 1997 roku w sprawie o sygn. akt III CKN 217/97 (opublikowanym w Prokuraturze i Prawie z 1998 roku w zeszycie 9 pod pozycją 28) oraz z dnia z dnia 27 stycznia 1999 roku w sprawie o sygn. akt II CKN 828/97 (opublikowanym w Systemie (...) Prawnej Lex pod numerem (...)) , które Sąd rozpoznający przedmiotową sprawę w pełni podziela , obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności - przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletniości . Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia . Jedyną miarodajną okolicznością , od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie. Rodzice pełnoletniego dziecka , które kontynuuje naukę , obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem niego .

W ocenie Sądu , zachowanie pozwanego wskazuje , że chce podwyższyć swoje kwalifikacje poprzez ukończenie szkoły technicznej (bowiem nie ma na rynku ofert pracy dla licencjonowanych waltornistów , co zostało potwierdzone zeznaniami pozwanego oraz informacjami z urzędów pracy w E. , G. , T. i B.) i jego działania są nakierowane na ten cel – także poprzez zaangażowanie się w projekt uczelniany . Pozwany do tej pory nie pracował (poza pracami dorywczymi u kolegi) i nie sposób jest wymagać od niego podjęcia pracy poniżej jego kwalifikacji (na przykład jako pracownika fizycznego) w sytuacji , kiedy kontynuuje naukę i ma realną ekspektatywę podjęcia zatrudnienia w wyuczonym zawodzie .

Zdaniem Sądu , pozwany nie uzyskał możliwości samodzielnego utrzymania się . Kontynuuje nadal naukę w trybie stacjonarnym , bierze udział w projektach , które zwiększają jego możliwości na rynku pracy . Wbrew stanowisku powoda , nie zrezygnował ze studiów artystycznych po trzecim roku a w 2017 roku (został skreślony z listy studentów) . Od czasu uzyskania tytułu licencjata , korzystał z urlopu dziekańskiego . Jego argumentacja , dotycząca konieczności posiadania swojego instrumentu określonej klasy , jest zasadna . Trudno sobie bowiem wyobrazić sytuację , w której pozwany miałby co roku uczyć się gry na kolejnym , wypożyczonym sprzęcie a następnie go zwrócić i udać się na przesłuchania w celu ewentualnego przyjęcia do orkiestry (bez swojego instrumentu) . Przesłuchania na poziomie orkiestrowym cechują się zdecydowanie wysokim poziomem , stąd brak znajomości sprzętu (waltorni) , na którym trzeba ćwiczyć praktycznie każdego dnia przez wiele godzin dla osiągnięcia pożądanych efektów , de facto przekreślałoby szansę pozwanego do osiągnięcia założonego celu . Podobnie jeśli chodzi o jakość , klasę sprzętu . Wydruki stron internetowych , zaprezentowane przez powoda , oferowały instrumenty niskiej klasy , nie dla profesjonalnego muzyka (ponadto pozwany wskazywał , z czym należy się zgodzić , że należałoby przed zakupem używanego instrumentu zapoznać się z jego możliwościami technicznymi) . Pozwany liczył , że ojciec przekaże mu środki finansowe , stąd nie rezygnował z dalszego studiowania . W międzyczasie podjął się kolejnych studiów , które dają mu perspektywę zatrudnienia (jak jego kolegi M. F.) .

Trudno także mówić o konsultacjach z powodem w przedmiocie zmiany kierunku studiów i oczekiwania jego akceptacji w sytuacji silnego skonfliktowania stron i nie przekazywania przez powoda środków finansowych na utrzymanie pozwanego .

Z informacji , uzyskanych w urzędach pracy wynikało , że nie dysponowano ofertami pracy dla waltornistów z tytułem licencjata . Nadto pozwany wskazywał , że mógłby uczyć co najwyżej na poziomie szkoły podstawowej muzycznej , natomiast nauka gry na waltorni nie jest powszechnie pożądaną (nie ma dużego zapotrzebowania na naukę na tym instrumencie) , stąd i zatrudnienie takiego nauczyciela byłoby wątpliwe .

Należy zgodzić się z treścią orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Gdańsku , przywołanego w uzasadnieniu pozwu , iż o wygaśnięciu obowiązku alimentacyjnego decyduje kryterium osiągnięcia przez dziecko zdolności do samodzielnego utrzymania się . Spełnienia tego kryterium zależy od okoliczności faktycznych . Należy zatem przyjąć , że dziecko osiąga zdolność do samodzielnego utrzymania się dopiero wtedy , gdy ukończy naukę i otrzyma należyte przygotowanie do pracy i bez znaczenia jest czy naukę pobiera w trybie dziennym , czy zaocznym , o ile nie pracuje . Pozwany dotychczas pozostawał na utrzymaniu matki , nie pracuje zawodowo , nie posiada możliwości samodzielnego utrzymania się .

Kwestia wznowy choroby nowotworowej u matki pozwanego została potwierdzona dokumentacją lekarską . Stąd twierdzenia powoda , że pozwany może podjąć pracę zawodową , gdyż matka nie wymaga wsparcia , bowiem wyjechała na kolonie do P. , jest chybione . Fakt dodatkowego zarobkowania przez K. P. (którego podejmuje się od lat) w sytuacji braku alimentowania przez powoda nie może zostać uznany za brak konieczności wsparcia ze strony pozwanego . Nadto z zaświadczenia lekarskiego z dnia 13 lipca 2018 roku , wystawionego przez Ordynatora Oddziału Onkologicznego Wojewódzkiego Szpitala (...) w E. , wynika , że praca zawodowa przynosi ewidentną poprawę nastroju i daje częściowe zapomnienie o chorobie , oraz chora wymaga wsparcia psychicznego osób bliskich (zaświadczenie lekarskie k.256) .

Natomiast jeśli idzie o sytuację powoda , to jego stan zdrowia nie spowodował wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności (powód zeznawał , że od lekarza wie , iż na swoje schorzenie nie otrzyma orzeczenia) , czy też braku zdolności do podjęcia zatrudnienia . Zaświadczenie lekarskie , wystawione przez lekarza w prywatnym gabinecie lekarskim nie może zastępować powyższych . Ponadto powód dotychczas uczestniczył w trzech wizytach lekarskich , nie zażywa przewlekle leków a doraźnie , co nie może zostać uznane za niemożność podjęcia zatrudnienia . Wypada zaakcentować , iż G. M. wykonywał prace społecznie użyteczne w ramach kary ograniczenia wolności po 8 godzin dziennie prac fizycznych i choroba , na którą się leczy , nie spowodowało niemożliwości ich wykonywania (we wzmiankowanym wyżej zaświadczeniu lekarskim zawarto przeciwwskazania do pracy fizycznej) . Przyjmując w dalszym ciągu za aktualne wywody czynione w toku poprzedniej sprawy , dotyczące działalności gospodarczej , prowadzonej przez niego i ewentualnych dochodów z niej uzyskiwanych , dodatkowo dodać wypada , że powód posiada możliwości zarobkowe , co potwierdziły informacje , nadesłane z urzędów pracy (w E. , G. , T. i B.) . Nadto w swoich pismach procesowych , złożonych w toku przedmiotowej sprawy , podnosił , iż cały czas poszukuje zatrudnienia , monitorując stronę urzędu pracy oraz lokalne ogłoszenia o pracy , co wskazuje , że choroba nie stanowi przeszkody do podjęcia przez niego zatrudnienia .

Dodatkowo należy zaakcentować , że powód zeznawał , że praca za kwotę po około 2000 złotych nie satysfakcjonowałaby go , bowiem musiałby zarabiać kwoty po 6000 złotych , zgodnie z „wyceną” pozwanego , nadto większą część wynagrodzenia pochłaniałoby zajęcie egzekucyjne . Powyższe obrazuje sposób myślenia powoda , jego rzeczywistej chęci podjęcia legalnego zatrudnienia (od trzech lat deklaruje , iż pozostaje bez pracy) , nie jest również zarejestrowany jako osoba bezrobotna lub poszukująca pracy .

Reasumując wskazane rozważania , należało dojść do wniosku , iż powództwo na uwzględnienie nie zasługiwało , bowiem nie uległa zmianie w sposób istotny sytuacja stron , powodująca uchylenie obowiązku alimentacyjnego powoda względem pozwanego i Sąd , na podstawie art. 138 k.r.o. i art. 135 § 1 k.r.o. , oddalił żądanie (punkt I wyroku) .

O kosztach procesu orzeczono w oparciu o przepis art. 98 kpc i §2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (opublikowanego w Dz. U. z 2018 roku pod poz. 1804) , obciążając kosztami zastępstwa procesowego powoda – jako przegrywającego sprawę w całości .