Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Elblągu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Elblągu w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodniczący : SSR Anna Nowosielska

Protokolant : sekr. sąd. Małgorzata Baur

po rozpoznaniu w dniu 05 kwietnia 2017 roku w Elblągu , na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego K. P. zastępowanego przez matkę A. M.

przeciwko P. P.

o podwyższenie alimentów

I . zasądza od pozwanego P. P. na rzecz małoletniego powoda K. P. alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 750 (siedemset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie , poczynając od dnia 28 lipca 2016 roku , płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do rąk matki małoletniego powoda A. M. , wraz z ustawowymi odsetkami , w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat , w miejsce dotychczasowych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 30 stycznia 2007 roku w sprawie o sygn. akt III RC 969/06 w kwotach po 500 złotych miesięcznie ;

II . oddala powództwo w pozostałym zakresie ;

III . nie obciąża powoda kosztami procesu na rzecz pozwanego ;

IV . nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Elblągu) kwotę 156 (stu pięćdziesięciu sześciu) złotych , tytułem kosztów sądowych ;

V . wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności .

Sygn. akt III RC 466/16

UZASADNIENIE

A. M. działając, jako przedstawicielka ustawowa małoletniego K. P. , złożyła w dniu 28 lipca 2016 roku pozew przeciwko P. P. o zasądzenie na rzecz w/w małoletniego alimentów w podwyższonej wysokości w kwotach po 950 zł miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia pozwu, w miejsce dotychczas zasądzonych alimentów w kwotach po 500 zł miesięcznie. W uzasadnieniu poniosła, że od czasu wydania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów wzrosły znacznie potrzeby powoda rozpoczynającego naukę w technikum, będącego w okresie intensywnego wzrostu, który z uwagi na stwierdzoną dysleksję nadal korzysta z korepetycji z matematyki średnio sześć razy w miesiącu za kwotę 120 złotych , zmieniła się także jej sytuacja życiowa, ponieważ poza powodem posiada na utrzymaniu chorującą córkę w wieku około 4 lat . Z tego względu obecnie nie może podjąć zatrudnienia. Podała, że nie pozostaje w związku małżeńskim, dlatego też ponosi samodzielnie koszty utrzymania mieszkania, opału na zimę, opłat za energię elektryczną i media. Powyższe wydatki w powiązaniu z jej obecnym dochodem w postaci zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 572,87 zł nie pozwalają na uiszczanie terminowo wszystkich opłat. W związku z tym pożycza pieniądze od znajomych. Dodatkowo podkreśliła, że małoletni powód w lipcu 2016 roku przeszedł operację, a koszty jego leczenia (leki, opatrunki) spoczywały wyłącznie na niej.

W odpowiedzi na pozew pozwany P. P. wniósł o oddalenie powództwa w całości . Powyższe argumentował tym , iż od ostatniej sprawy alimentacyjnej jego sytuacja życiowa i finansowa uległa zmianie. Założył nową rodzinę, w dniu 07 maja 2010 roku zawarł związek małżeński z B. P.. W dniu (...) urodziła się z tego związku córka W. P.. Jego dochody od chwili orzekania w poprzedniej sprawie w przedmiocie alimentów, uległy zmniejszeniu do kwoty obecnego wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia w firmie (...) na stanowisku międzynarodowego kierowcy (...) w wysokości około 1.700 zł miesięcznie. Argumentował , że jego żona od marca 2015 roku pracuje w salonie odzieży męskiej za wynagrodzeniem po około 2.500-2.800zł miesięcznie. Łączne dochody jego rodziny wynoszą około 4.200 zł miesięcznie. Nadto wyjeżdżając do pracy poza granice kraju otrzymuje dietę w wysokości 50 euro dziennie z przeznaczeniem na opłaty parkingowe, żywność, toaletę, prysznic także hotel przy złych warunkach pogodowych, z których może poczynić oszczędności w kwocie około 150 euro miesięcznie. Podnosił, że wraz z żoną czynią następujące stałe miesięczne wydatki , związane z utrzymaniem mieszkania oraz rodziny: rata kredytu mieszkaniowego hipotecznego – 1770 zł, ubezpieczenie mieszkania – 14 zł, opłata za lokal mieszkalny (czynsz) – 310 zł, opłata za wodę – około 50 zł, opłata za gaz (ogrzewanie gazowe) – około 200 zł, opłata za energię elektryczną – około 100 zł, opłata za telefon około 130 zł, ubezpieczenie na życie pozwanego – 68 zł, utrzymanie samochodu – 200 zł, artykuły spożywcze – 250 zł, środki chemiczne i czystości – 100 zł, odzież – 250 zł. Dodatkowo uiszcza alimenty na syna K. w wysokości 500zł , ponosi koszt opiekunki dla córki W. z uwagi na wyjazdy pozwanego oraz godziny pracy jego żony od 9 do 21 co drugi dzień w wysokości około 300 zł (7 zł za godzinę pracy w zależności od potrzeb) oraz opłatę za przedszkole córki w wysokości około 170 zł (w zależności od ilości dodatkowych godzin zajęć). Zaznaczył, że na utrzymanie małoletniego syna przekazuje dobrowolnie kwoty co najmniej 650 zł miesięcznie, a koszty utrzymania dziecka nie powinny przekraczać kwoty 900 zł miesięcznie. Dodatkowo podniósł, że uczestniczy w życiu małoletniego syna, utrzymuje z nim stały kontakt, zabiera dziecko do siebie na kilka dni w miesiącu, a nawet na całe dwumiesięczne wakacje. W tym czasie kupuje synowi żywność, ubrania i drobne prezenty. Poza alimentami przesyła matce powoda dodatkowe kwoty na opłaty za korepetycje, zakup książek oraz kino. Zaprzeczył, aby matka małoletniego powoda kupowała dla niego buty i odzież, ponieważ obowiązek ponoszenia tego rodzaju wydatków został scedowany w całości na niego i jego rodzinę. P. P. podkreślił też, że korzysta z pomocy finansowej od matki zamieszkującej na terenie Niemiec. Pomoc ta jest świadczona w formie rzeczowej w postaci zakupu ubrań dla wszystkich wnuków oraz finansowania wczasów.

Na rozprawie dnia 10 lutego 2017 roku przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda doprecyzowała żądanie odnośnie daty początkowej , terminu płatności rat alimentacyjnych i formy ich uiszczania oraz w zakresie odsetek, domagając się alimentów od dnia złożenia pozwu , płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do jej rąk wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat.

Pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko zajęte w sprawie .

Sąd ustalił, co następuje :

Małoletni K. P. urodził się dnia (...) w E. ze związku małżeńskiego A. K. i P. P. , który wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 21 stycznia 2004 roku w sprawie o sygn. akt V C 1325/03 został rozwiązany przez rozwód . Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim K. P. powierzono wówczas obojgu rodzicom łącząc jego miejsce zamieszkania z miejscem zamieszkania matki. Jednocześnie zasądzono alimenty od pozwanego P. P. na rzecz małoletniego K. P. w kwotach po 300 złotych miesięcznie, płatne do 15 dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniego , wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności .

W tamtym czasie małoletni zamieszkiwał wraz z matką w dwupokojowym mieszkaniu , zakupionym częściowo na kredyt przez A. K. i P. P. . Uczęszczał do przedszkola , za którego opłaty wynosiły kwoty po 190 – 215 złotych miesięcznie . Cierpiał na alergię pokarmową , przeziębiał się . A. P. utrzymywała się z pracy w charakterze kaletnika i miesięcznie zarabiała około 900 złotych . Na opłaty związane z utrzymaniem mieszkania wydatkowała następujące kwoty : czynsz – 140 zł miesięcznie , gaz – 200 zł miesięcznie w okresie zimowym , energia elektryczna – 150 – 220 zł co cztery miesiące .

Z kolei pozwany P. P. zamieszkiwał w pokoju wynajmowanym od wujka za kwoty po 300 złotych miesięcznie , w tym było zapewnione wyżywienie . Utrzymywał się z zasiłku chorobowego a następnie pracy w charakterze zaopatrzeniowca w kwotach po 700 złotych miesięcznie . Spłacał kredyt zaciągnięty na mieszkanie byłych małżonków w kwotach po 500 złotych miesięcznie . Posiadał samochód , który wykorzystywał na potrzeby zatrudnienia . Utrzymywał kontakt z małoletnim synem , który również spędzał u niego noce .

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 30 stycznia 2007 roku w sprawie o sygn. akt III RC 969/06 zasądzono od pozwanego P. P. na rzecz małoletniego powoda K. P. alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 500 zł miesięcznie, poczynając od dnia 01 grudnia 2006 roku, płatne do 10 dnia każdego miesiąca do rąk matki, wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat.

W tamtym czasie K. P. liczył 6 lat, uczęszczał do przedszkola do klasy zerowej. Miał alergię, wymagał stosowania specjalnej diety i przyjmowania leków . Jego koszty utrzymana kształtowały się następująco : podręczniki i przybory - 100 zł, opłata za przedszkole – około 289 zł miesięcznie, w tym za dodatkowe zajęcia w przedszkolu (język angielski, zajęcia korekcyjne) , wynagrodzenie dla niani za opiekę nad dzieckiem w godzinach od 15 do 19 codziennie - około 400 zł miesięcznie, leki - około 150 zł miesięcznie, kosmetyki - około 150-200 zł miesięcznie, do tego dochodziły produkty kupowane w firmie (...) oraz zakup ubrań. Ponadto okresowo - co sześć miesięcy – miał zakupowane okulary korekcyjne za kwotę 200 zł. Małoletni miał założony tymczasowy aparat ortodontyczny , miał wyznaczony termin wizyty u ortodonty na założenie stałego aparatu za kwotę około 500 zł . Zamieszkiwał wraz z matką w wynajmowanym mieszkaniu , którego koszty utrzymania wynosiły kwoty po 400 zł miesięcznie. W mieszkaniu było ogrzewanie gazowe, którego koszt wynosił dodatkowo 300 zł miesięcznie.

A. P. od sześciu miesięcy prowadziła działalność gospodarczą – salon (...) i jego przyjaciele”. W okresie od 22 czerwca 2006 roku do końca listopada 2006 roku osiągnęła stratę z tej działalności w wysokości 28.051,78 zł. Matka małoletniego utrzymywała się z 3 kredytów : udzielonego w listopadzie 2006 roku w wysokości 18.000 zł przez Fundację w P. na 3 lata, zaciągniętego przez jej siostrę , z którego pozostało do spłaty 7.000 zł oraz zaciągniętego w P. w wysokości 1200 zł.

Z kolei pozwany P. P. mieszkał wraz ze swoją babcią, z porozumieniu z którą , w ramach pomocy dla niej , ponosił całość opłat mieszkaniowych w wysokości 250 zł miesięcznie. Dodatkowo uiszczał opłaty za telefon w wysokości około 250 zł miesięcznie oraz ponosił koszty dodatkowych szkoleń , których nie uwzględniał w prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej w formie ryczałtu. Poza małoletnim synem nie posiadał innych osób na utrzymaniu. P. P. prowadził działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych , także w transporcie międzynarodowym . W 2006 roku uzyskał z tej działalności przeciętny miesięczny dochód w wysokości 2.073,80zł netto. Pozwany nie posiadał zobowiązań kredytowych, odkładał dla syna na konto osobiste kwoty po 150 zł miesięcznie . Posiadał samochód marki R., którego koszt utrzymania wynosił 300 zł za okres 6 miesięcy.

Obecnie małoletni powód liczy 16 lat. Uczęszcza do pierwszej klasy liceum . Do końca gimnazjum pobierał korepetycje z matematyki, miesięcznie na ten cel jego matka wydatkowała około 200 zł - do czerwca 2016 roku. W związku ze szkołą , przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda wydała łącznie kwotę około 2000 złotych , w tym na : używany mundur - 100 zł, naszywki - 75 zł , buty – 309 zł , składkę klasową w związku ze ślubowaniem – 150 zł , odzież termiczną , spodnie i kurtkę – 366 zł , podręczniki nowe i używane , przybory i pomoce szkolne – 1000 zł . Ponadto w grudniu 2016 roku zostały zakupione powodowi buty do codziennego użytku poza szkołą za kwotę 249,99 zł . Małoletni powód korzysta z biletu miesięcznego , którego koszt wynosi kwoty po 45 złotych , nadto składki miesięcznie w szkole wynoszą kwoty po 35 złotych . W czerwcu 2016 roku miał zabieg w związku z którym jego matka poniosła koszt 20 – 30 złotych w celu zaopatrzenia go w odpowiednie środki .W związku ze skoliozą kręgosłupa , powód uczęszcza na basen .

Małoletni zamieszkuje wraz z matką , młodszą przyrodnią siostrą i babką w trzypokojowym domu należącym do spadkobierców po rodzicach babki , który w niedługim czasie ma być sprzedany . Dom jest w sezonie zimowym ogrzewany kominkiem, którego koszt wynosi około 3500-4000 zł (około 500 złotych miesięcznie) . Pozostałe wydatki , związane z utrzymaniem domu kształtują się następująco : woda : 200 złotych miesięcznie , energia elektryczna :300 złotych miesięcznie , gaz : 62.73 złotych miesięcznie , internet : 70,13 złotych miesięcznie , śmieci – 32 złotych miesięcznie , ubezpieczenie domu : 29,16 złotych miesięcznie , podatek od nieruchomości – 50 złotych miesięcznie , naprawy bieżące domu – 150 złotych miesięcznie .

A. M. zawarła związek małżeński z J. M., który został rozwiązany przez rozwód w 2015 roku. Z tego związku urodziła się G. M. , która od września 2016 roku uczęszcza do przedszkola i na ten cel jej matka przeznacza kwoty po około 150 złotych miesięcznie . A. M. spłaca dwa kredyty , jeden zaciągnięty na zakup kuchenki gazowej , zaś drugi z tytułu poprzednich zobowiązań , łączna ich spłata miesięczna zamyka się kwotą po 264,50 złotych , do tego opłaca ubezpieczenie na życie w kwotach po 141 złotych kwartalnie , telefony – 150 złotych miesięcznie .

Matka A. M. obecnie przebywa w szpitalu psychiatrycznym z powodu zaostrzenia schizofrenii paranoidalnej. Babka macierzysta powoda pobiera emeryturę kwotach po 760 zł miesięcznie, w tym kwotę 400 zł przeznacza na leki.

A. M. ma 39 lat, wykształcenie średnie, ukończyła technikum przemysłu skórzanego. Jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku , który pobierała do stycznia 2017 roku w kwotach po 572,87 złotych . Przed drugą ciążą pracowała w firmie wuja S. P. w charakterze pracownika biurowego, stosunek pracy ustał z upływem czasu na jaki został zawarty , następnie przebywała na urlopie wychowawczym , po czym zarejestrowała się w urzędzie pracy .

Zakład fryzjerski, prowadzony uprzednio przez A. M. , został zamknięty w 2009 roku. W tamtym czasie zachorowała ona na paciorkowca, miała przyznany 10 % uszczerbek na zdrowiu z tego tytułu. Nie legitymowała się wówczas orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności , jak i nie pobierała świadczenia rentowego z tego tytułu. Obecnie nie zażywa na stałe żadnych leków. Utrzymuje się z alimentów zasądzonych od byłego męża w kwotach po 300 zł miesięcznie , ponadto pobiera alimenty w kwotach po 500 zł miesięcznie na córkę G. M. , świadczenie wychowawcze na dwoje dzieci w kwotach po 1000 zł miesięcznie, zasiłek rodzinny w kwotach po 200 zł miesięcznie oraz alimenty na małoletniego powoda .

A. M. zakupuje produkty aloesowe firmy (...) sp. z o.o., w 2016 roku zakupiła produkty na łączną kwotę 17193,66 złotych , z tego tytułu firma (...) w 2016 roku wypłaciła jej kwotę 975,13 zł tytułem nagrody z funduszu motywacyjnego , choć nie jest pracownikiem, ani reprezentantem tej firmy .

A. M. jest właścicielem samochodu osobowego marki O. (...), rok produkcji 1997, zakupionego w 2016 roku za kwotę 1000 zł. Roczny koszt ubezpieczenia samochodu wynosi około 2000zł , ponieważ jest to pierwszy pojazd na nią rejestrowany .

Z kolei pozwany P. P. ma 40 lat, jest z zawodu elektromechanikiem , kierowcą. Założył nową rodzinę, w dniu 07 maja 2010 roku zawarł związek małżeński z B. P. (poprzednio S.) , z którego w dniu (...) urodziła się córka W. P.. Pozwany zamieszkuje wraz z żoną i córką w dwupokojowym mieszkaniu własnościowym , zakupionym w 2009 roku na kredyt za kwotę 180.000 zł, którego rata wynosi kwoty po po 1770 zł miesięcznie. Pozostałe opłaty miesięczne kształtują się następująco : ubezpieczenie mieszkania – 14 zł , czynsz – 310 zł , woda – 50 zł , gaz 200 zł (ogrzewanie gazowe) , energia elektryczna – 100 zł . Ponadto w rodzinie pozwanego są ponoszone wydatki w skali miesiąca na : nianię dla córki - 300 zł , przedszkole – 170 zł , abonament telefoniczny – 130 zł , ubezpieczenie na życie pozwanego – 68 zł , utrzymanie samochodu – 200 zł , artykuły spożywcze – 250 zł , środki chemiczne i czystości – 100 zł , odzież – 250 zł .

Pozwany utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w charakterze międzynarodowego kierowcy samochodów ciężarowych w kwotach po 1700 złotych miesięcznie . W czasie kiedy wyjeżdża za granicę otrzymuje dodatkowe środki pieniężne (diety) w formie gotówkowej za każdy dzień wyjazdu w wysokości 50 euro , z których oszczędza około 150 euro miesięcznie . P. P. prowadzoną uprzednio działalność gospodarczą zakończył około 7-8 lat temu. Od tego czasu jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę. W zeznaniu podatkowym za 2015 rok skorzystał z ulgi podatkowej z tytułu wychowywania dziecka uzyskując nadpłatę w wysokości 1.109zł.

Jego żona B. P. utrzymuje się z wynagrodzenia w charakterze sprzedawcy w kwotach po 2500 – 2800 złotych miesięcznie . Od 01 marca 2017 roku podjęła leczenie z powodu nagłej głuchoty ucha lewego i zawrotów głowy , do dnia 21 kwietnia 2017 roku korzystała ze zwolnienia lekarskiego .Córka pozwanego W. ma 6 lat, jest dzieckiem zdrowym .

Pozwany korzysta z pomocy swojej matki , która zamieszkuje na terenie Niemiec , w formie rzeczowej (odzież dla dzieci) i pieniężnej (finansowanie wakacji).

P. P. utrzymuje kontakty z synem K. , który odwiedza go średnio kilka razy w miesiącu , zdarza się , że u niego nocuje . Pozwany w 2016 roku w marcu i kwietniu partycypował w kosztach korepetycji syna po 40zł w każdym miesiącu. Nie partycypował zaś w kosztach związanych z zakupem munduru bądź wyprawki szkolnej. Pozwany zakupuje synowi drobne upominki, kosmetyki, odzież i obuwie.

Powiatowy Urząd Pracy w E. w okresie od 22 lutego 2016 roku dysponował ofertami pracy dla osób z kwalifikacjami technik przemysłu skórzanego , kierowca samochodów ciężarowych oraz dla osób bez kwalifikacji . Na dzień 22 lutego 2017 roku dysponował dwiema ofertami pracy na stanowisku sprzątaczki za wynagrodzeniem 2.000zł brutto, jedną ofertą pracy na stanowisku pracownik inwentaryzacji za wynagrodzeniem 15,60zł brutto za godzinę, dwiema ofertami pracy na stanowisku pracownika produkcji za wynagrodzeniem 2.000zł brutto, jedną ofertą pracy na stanowisku kaletnik-monter galanterii za wynagrodzeniem 2.000zł brutto oraz trzema ofertami pracy na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego za wynagrodzeniem od 4.100zł brutto.

(dowód: informacje, spisy kosztów utrzymania, potwierdzenia wykonania operacji, faktury k. 42-124, 139-186, 190, 193-194, częściowo zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda K. A. K. M.: protokół z rozprawy z dnia 05 kwietnia 2017 roku, zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k. 198 w czasie 00:05:03 – 00:18:10 , protokół skrócony k.196 w związku z protokołem z rozprawy z dnia 10 lutego 2017 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k. 135 w czasie 00:04:21– 00:43:31, 00:54:30 – 00:55:55 , 01:21:32-01:23:02 , protokół skrócony k. 130-134 , częściowo zeznania pozwanego P. P.: protokół z rozprawy z dnia 05 kwietnia 2017 roku, zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k. 198 w czasie 00:18:11 – 00:27:22 , protokół skrócony k.196-197 w związku z protokołem z rozprawy z dnia 10 lutego 2017 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k. 135 w czasie 00:43:31– 00:54:21 , protokół skrócony k. 131-132 , częściowo zeznania świadka B. P.: protokół z rozprawy z dnia 10 lutego 2017 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k. 135 w czasie 00:58:11– 01:16:44 , protokół skrócony k. 133 , dokumenty zgromadzone w aktach spraw : Sądu Okręgowego w Elblągu o sygn. V C 1325/03 , Sądu Rejonowego w Elblągu o sygn. III RC 969/06) .

Sąd zważył , co następuje :

Dokonując ustaleń faktycznych, Sąd oparł się na zebranych w sprawie dokumentach w postaci informacji , zaświadczeń, potwierdzeń wykonania operacji, faktur, paragonów, ich autentyczność nie budziła bowiem wątpliwości, nie była także kwestionowana przez żadną ze stron. Ponadto oparł się na spisach kosztów utrzymania , częściowo zeznaniach : przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda A. M. , pozwanego P. P. i świadka B. P. z uwagi na ich spójność , logikę i zbieżność z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie . Sąd nie dał wiary w całej rozciągłości zeznaniom pozwanego w zakresie dotyczącym jego aktualnej sytuacji materialnej i uzyskiwanych dochodów oraz zeznaniom świadka – żony pozwanego - odnośnie wysokości dochodów pozwanego, bowiem przeczył temu pozostały materiał dowodowy zgromadzony w sprawie – o czym także niżej. Świadek także zeznawała , że jej mąż - poza wynagrodzeniem - oszczędza miesięcznie kwoty po 400 złotych , co jest sprzeczne ze stanowiskiem pozwanego , zawartym w odpowiedzi na pozew . Z tego samego powodu Sąd także nie uznał za wiarygodnych w całości zeznań matki małoletniego powoda odnośnie jej sytuacji finansowej i uzyskiwanych dochodów , która ponosi wysokie koszty utrzymania domu oraz koszty własnego utrzymania i dzieci. Sąd ponadto oparł się na dowodach zgromadzonych w aktach spraw Sądu Okręgowego w Elblągu o sygn. V C 1325/03 i Sądu Rejonowego w Elblągu o sygn. III RC 969/06.

Przedmiotem rozpoznania niniejszej sprawy była zasadność zmiany wysokości alimentów , na którą, zgodnie z przepisem art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego , ma wpływ zmiana stosunków. Wskazać należy, iż zgodnie z przyjętą w orzecznictwie praktyką, taka zmiana musi mieć charakter istotny i dotyczyć okoliczności, od których zależy zakres obowiązku alimentacyjnego, a więc usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.). Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie - odpowiednio do jego uzdolnień - do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy, rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego , z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Pojęcie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz pojęcie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego pozostają we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, w szczególności przy ustalaniu wysokości alimentów przez Sąd. Odmienny pogląd pozostawałby w sprzeczności z zasadą równej stopy życiowej dzieci i rodziców, obowiązującej także w sprawach alimentacyjnych . Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego zasadą jest, że dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Istota tej zasady sprowadza się do zbliżonego z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dziecka. Rodzice muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami i rodzic nie może uchylać się od obowiązku alimentacyjnego na rzecz dziecka tylko na tej podstawie, że wykonanie obowiązku alimentacyjnego stanowiłoby dla niego nadmierny ciężar. Ponadto przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przewidują jako formę wykonania obowiązku alimentacyjnego także osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka (art. 135 § 2 k.r.o.).

W przedmiotowej sprawie, od czasu orzekania w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego wobec małoletniego powoda, do czasu, od którego domagano się jego korekty, upłynął okres ponad 10 lat. W tym czasie niewątpliwie zmieniła się sytuacja stron, bowiem zwiększyły się potrzeby małoletniego powoda z uwagi na okres jego intensywnego wzrostu i rozwoju , uczęszczanie do szkoły średniej , problemy zdrowotne , zmieniła się także sytuacja jego rodziców . A. M. urodziła kolejne dziecko , zaczęła prowadzić samodzielne gospodarstwo domowe, po rozwodzie z drugim mężem J. M.. Pozwanemu urodziła się córka ze związku z B. P. , z którą zawarł związek małżeński .

Niewątpliwie przez ten okres czasu zwiększyły się koszty utrzymania małoletniego powoda z uwagi na upływ czasu i wzrost jego potrzeb związanych z edukacją w szkole średniej , fizycznym wzrostem i rozwojem , zwiększeniem potrzeb związanych z leczeniem w związku ze schorzeniem (skolioza kręgosłupa). Małoletni wkracza w dorosłość, wymaga większej ilości pożywienia, zakupu odzieży, w której będzie czuł się komfortowo wśród rówieśników , poza tym znajduje się w okresie dojrzewania, co wiąże się z leczeniem cery trądzikowej , co zwiększa koszty utrzymania go. Jednocześnie koszty związane z edukacją stały się wyższe z uwagi na rozpoczęcie nauki w liceum, co generuje koszt związany z koniecznością zakupu podręczników oraz odpowiedniego munduru i obuwia . A. M. na zakup obowiązkowych : munduru , butów i naszywek uiściła 484 złotych, ponadto poniosła wydatki w kwocie 1.000 zł na używane i nowe podręczniki i przybory szkolne dla dziecka. Dodatkowo dochodzą koszty związane z koniecznością zakupu obuwia zmiennego oraz opłaty związane z komitetem rodzicielskim, biletem miesięcznym, wycieczkami i imprezami okolicznościowymi w szkole. W tym zakresie potrzeby przedstawione przez jego matkę należało uznać za usprawiedliwione . Bezsprzecznie pozwany również współuczestniczy w dokonywaniu zakupów dla syna odzieży , obuwia , jednakże jego wkład nie jest wystarczający do zaspokajania potrzeb syna w tej części (pozwany podnosił argumenty dotyczące zaspokajania w całości potrzeb odzieżowo – obuwniczych dziecka) , bowiem przedstawione przez niego paragony za zakupy w poszczególnych latach nie prowadzą do takiego wniosku . W pozostałym zakresie potrzeby te musi zaspokajać matka dziecka .

Niewątpliwie w ostatnim czasie pogorszyła się sytuacja finansowa matki małoletniego, gdyż pozostaje osobą bezrobotną , do stycznia 2017 roku pobierającą zasiłek dla bezrobotnych , po rozwodzie z J. M. samodzielnie pokrywa koszty związane chociażby z opłatami mieszkaniowymi , jednakże powyższe nie może skutkować przyjęciem, iż pozwany powinien „zrekompensować” jej wskazane uszczuplenie, bowiem jej sytuacja musi być oceniania z punktu widzenia możliwości zarobkowych , które posiada . Ukończyła ona technikum przemysłu skórzanego, prowadziła działalność gospodarczą i winna czynić starania celem znalezienia zatrudnienia, a następnie jego podjęcia. Argumenty dotyczące samodzielnego zajmowania się młodszym dzieckiem nie stanowią wystarczającej podstawy do nie podejmowania przez matkę dziecka poszukiwania pracy. Ponadto A. M. nie dysponuje orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności, pozwalającym przyjąć, że pracy podjąć nie może. Także nie dysponuje orzeczeniem o niepełnosprawności córki (choć wskazuje, że nie poszukuje zatrudnienia i nie posyła córki do przedszkola, ponieważ córka choruje). W ocenie Sądu – matka powoda nie wykorzystuje w pełni swych możliwości zarobkowych – bowiem w gestii PUP w E. znajdują się oferty pracy dla osób z jej kwalifikacjami z proponowanym wynagrodzeniem na poziomie minimalnego .

Należy także zaakcentować , że przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda wydatkuje znaczne kwoty na zakupy produktów aloesowych , posiada w internecie szereg ogłoszeń dotyczących zdrowego stylu życia i możliwości zakupu wskazanych produktów . Powyższe – w powiązaniu z ilością zakupowanych artykułów w firmie (...) - prowadzi do wniosku o uzyskiwaniu przez A. M. dochodu z tego tytułu . Sąd nie uznał za wiarygodnych jej zeznań w części , w której wskazywała , że jej koleżanki dokonują pod jej nazwiskiem zakupu tych produktów żeby nie płacić wyższych podatków , bowiem nie wykazała powyższego . Również ogłaszanie w internecie usług mikołaja potwierdza uzyskiwanie przez nią dochodów z tego tytułu , jednakże powyższe nie może prowadzić do wniosku , że obowiązek alimentacyjny pozwanego ma pozostać na poziomie sprzed kilkunastu lat , bowiem na pozwanym także spoczywa obowiązek zwiększenia nakładów na utrzymanie syna , niezależnie od sytuacji finansowej matki dziecka . Natomiast zasiłek rodzicielski (w kwotach po 500 złotych miesięcznie) , przez nią pobierany , stosownie do dyspozycji przepisu art 135 §3 krio , nie może być brany pod uwagę przy ocenie sytuacji powoda (jego rodziny) wobec wyraźnego wyłączenia ustawowego . Model życia , przyjęty przez A. M. , nie wpływa na ustalenie jej możliwości zarobkowych , które – na podstawie ofert pracy – zostały ustalone na poziomie co najmniej około 1400 złotych miesięcznie . Stąd argumenty podnoszone co do nie wykorzystywania przez przedstawicielkę ustawową małoletniego powoda jej możliwości zarobkowych był chybiony . Także bez znaczenia dla sprawy pozostaje fakt otrzymywania przez nią alimentów w kwotach po 500 (a nie 800) złotych miesięcznie na rzecz młodszego dziecka , bowiem świadczenia powyższe są przeznaczane na utrzymanie córki , nadto na A. M. spoczywa również ciężar jej utrzymania i wychowania .

Bez wątpienia A. M. musi również przeznaczać środki finansowe na utrzymanie młodszej córki, czy też na jej własne utrzymanie, co nie zmienia konieczności łożenia na utrzymanie małoletniego powoda – obowiązku powyższego z tego powodu nie może przerzucać na pozwanego. Należy zwrócić uwagę , że ojciec K. P. uczestniczy w jego życiu, w tym także finansowo, poza alimentami (kupuje drobne prezenty, kosmetyki, ubrania, obuwie, organizuje wakacje przy pomocy babki ojczystej, w 2016 roku przez dwa miesiące partycypował w kosztach korepetycji syna).

Z drugiej strony , poprawiła się sytuacja finansowa pozwanego , bowiem prowadzi on wspólne gospodarstwo domowe z żoną , która zarobkuje zawodowo . Należy przy tym zauważyć , że nie uznano za wiarygodnych zeznań pozwanego , jakoby jego zarobki oscylowały w kwotach po 1700 złotych miesięcznie . Gdyby przyjąć za wiarygodne wywody pozwanego , co do uzyskiwanych przez niego dochodów na poziomie 1700 złotych miesięcznie , czynionych przez niego wydatków w wysokości około 650 złotych miesięcznie na małoletniego powoda oraz koniecznych wydatków rodziny pozwanego , to należałoby przyjąć , że – po pierwsze : wydatki pozwanego (i jego rodziny) znacznie przekraczają jego dochody (i jego rodziny , pozwany wskazywał , że jego dochody – wraz z „oszczędnościami” wynoszą kwoty po 2300 złotych miesięcznie przy opłatach mieszkaniowych , także związanych ze spłatą rat kredytu w kwotach po 2444 złotych , zatem z osiąganego wynagrodzenia za pracę pozwany nie byłby w stanie ponosić opłat stałych związanych z kosztami utrzymania i spłacania mieszkania . Do tego dochodzą koszty związane z opiekunką i przedszkolem dla młodszego dziecka , abonament telefoniczny , ubezpieczenie na życie pozwanego , koszty utrzymania samochodu , zakupu wyżywienia , środków czystości i kosmetycznych oraz odzieży i obuwia) , po drugie : żona pozwanego mimo , że ma pracę , która nie wymaga szczególnych kwalifikacji zawodowych (sprzedawca) , osiąga wynagrodzenie znacznie wyższe od pozwanego , co sugerowałoby , że pozwany powinien również znaleźć tego rodzaju zatrudnienie . Skoro tego nie czyni , to oznacza , iż dochody z pracy przez niego wykonywanej są znacznie wyższe nie tylko od żony ale i z wcześniej wykonywanej przez niego działalności gospodarczej w kwotach po 3000 złotych miesięcznie . Pozwany zeznawał , że nie poszukuje dla siebie bardziej korzystnej z punktu widzenia zarobków pracy , gdyż nie posiada na to czasu , a następnie podnosił argumenty dotyczące tego , iż z tytułu przestojów w pracy , musi korzystać z urlopu bezpłatnego , co jeszcze zmniejsza jego średniomiesięczne dochody . W ocenie Sądu , pozwany ukrywa swoje rzeczywiste dochody , mimo posiadania wieloletniego doświadczenia zawodowego w wykonywanym zawodzie , wynagrodzenie przedstawia , że osiąga na zbliżonym do minimalnego pułapu , co nie jest wiarygodne , bowiem nawet w Powiatowym Urzędzie Pracy w E. oferowane wynagrodzenie dla kierowców samochodów ciężarowych wynosi kwoty od 4100 złotych miesięcznie (informacja k.190) . Fakt obecnej choroby jego żony nie może być przesłanką do ustalenia , że zmniejszyły się możliwości zarobkowe pozwanego czy też jego możliwości alimentowania syna , gdyż choroba ma charakter przejściowy .

Pozwany nie wykazał , jakoby systematycznie uczestniczył w opłacaniu powodowi korepetycji (przedstawił dowody przelania kwot po 40 złotych w marcu i kwietniu 2016 roku , k.61 , 62) , podręczników (przedstawił paragon za zakup książki z dnia 24 lipca 2013 roku na kwotę 27 złotych , podręczników za 207,68 złotych oraz zeszytów z dnia 25 lipca 2013 roku za kwotę 15,29 złotych) , czy też wyjść do kina . Bez wątpienia , powód utrzymuje kontakt z pozwanym , co przekłada się na zakres jego obowiązku alimentacyjnego , również matka pozwanego zakupuje wnukowi odzież czy też obuwie (powód przedstawił paragony za zakupy odzieży i obuwia oraz słuchawek za 2016 rok opiewające na kwotę łączną 1099,72 złotych , za 2015 rok – na kwotę 1419,55 złotych , za 2014 rok – na kwotę 1056,89 złotych , za 2013 rok – na kwotę 688,83 złotych – wraz z opłaceniem dętki i opony) , jednakże powyższe nie może implikować założenia , że potrzeby dziecka pozostają na poziomie sprzed ponad 10 lat i w związku z tym obowiązek pozwanego jest wystarczający na poziomie określonym wówczas (pozwany wtedy również uczestniczył aktywnie w życiu syna , także finansowo , poza alimentami) . Matka także ponosi koszty związane z koniecznością zakupu dla powoda odpowiednich rzeczy i obuwia , bielizny osobistej , czy też w całości od 2014 roku podręczników i przyborów szkolnych . Bezspornie pozwany powinien również uczestniczyć w kosztach związanych z utrzymaniem małoletniej córki W., jednakże nie może tracić z pola widzenia starszego syna, którego potrzeby są znaczne z uwagi na wiek, w którym aktualnie się znajduje i jego potrzeby za tym idące. Oboje dzieci pozwanego mają prawo do równej stopy życiowej, a obowiązek ich rodziców ( w tym pozwanego) ma pierwszeństwo przed wszelkimi innymi zobowiązaniami .

Reasumując, należało wskazać, że pozwany winien przyczyniać się do ponoszenia rosnących kosztów utrzymania małoletniego syna obecnie w większym zakresie, stosownie do posiadanych środków finansowych ale i też do posiadanych możliwości zarobkowych. Biorąc pod uwagę wysokość alimentów zasądzonych od pozwanego, pozostałe koszty będzie ponosiła nadal jego matka , której możliwości zarobkowe oceniono także na wyższym niż deklarowany poziomie . W ocenie Sądu , pozwany jest w stanie alimentować syna w wyższym niż dotychczas zakresie , zwłaszcza biorąc pod uwagę to , że K. P. znajduje się w okresie intensywnego wzrostu i rozwoju , jego potrzeby są znacznie wyższe od czasu poprzedniego autorytatywnego orzekania w tym zakresie (ponad 10 lat temu).

Zatem, kierując się powyższym, a uwzględniając przede wszystkim równą stopę życiową dziecka z poprzedniego związku jak i dziecka z obecnego związku, możliwości finansowe pozwanego jak i upływ czasu oraz zwiększone wydatki ponoszone na małoletniego powoda, Sąd na podstawie art. 135 § 1 k.r.o. i art. 138 k.r.o. zasądził od pozwanego P. P. na rzecz małoletniego powoda K. P. alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 750 (siedemset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 28 lipca 2016 roku, płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do rąk matki małoletniego powoda A. M., wraz z ustawowymi odsetkami , w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, w miejsce dotychczasowych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 30 stycznia 2007 roku w sprawie o sygn. akt III RC 969/06 w kwotach po 500 złotych miesięcznie (punkt I wyroku). Na tych samych podstawach w punkcie II wyroku powództwo w pozostałym zakresie zostało oddalone jako zbyt wygórowane .

W punkcie III wyroku - na podstawie przepisu art. 102 k.p.c.- odstąpiono od obciążania powoda , reprezentowanego przez matkę , kosztami procesu na rzecz pozwanego w zakresie w jakim przegrał proces , mając na względzie sytuację życiową i finansową rodziny powoda .

Punkt IV wyroku zawiera rozstrzygnięcie o kosztach sądowych, które - na mocy przepisu art.13 i art. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2016 roku poz. 623) oraz art. 108 § 1 k.p.c. – nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Elblągu), w kwocie 156 zł, na którą składają się opłata stosunkowa wynosząca 5% wartości przedmiotu sporu obliczona stosunkowo w takim zakresie w jakim pozwany przegrał proces (150 zł) oraz opłata kancelaryjna za klauzulę wykonalności 6zł.

Na mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., wyrokowi w części zasądzającej roszczenie tj. w punkcie I nadano rygor natychmiastowej wykonalności (punkt V wyroku).